Świadczenie określane mianem „premii uznaniowej” nie ma zasadniczo charakteru roszczeniowego, nie stanowi składnika wynagrodzenia za pracę i wobec tego nie mieści się w pojęciu wynagrodzenia urlopowego (wynagrodzenia służącego do ustalenia ekwiwalentu za niewykorzystany urlop), a tym samym nie może być uwzględniane przy obliczaniu wysokości odszkodowania z tytułu wadliwego rozwiązania stosunku pracy albo odprawy emerytalnej.

Pogląd ten oparty jest na utożsamieniu „premii uznaniowej” z nagrodą pieniężną, o której stanowi art. 105 KP

Więcej znaczy lepiej

O ile bowiem wynagrodzenie należy się pracownikowi za zwykłe wykonywanie obowiązków pracowniczych, czyli w szczególności za sumienne i staranne wykonywanie pracy (art. 100 § 1 KP), to nagrody są świadczeniami wyjątkowymi, które mogą być przyznawane za to, co wykracza poza katalog czynności, do których pracownik zobowiązał się nawiązując stosunek pracy, a więc za to, co przekracza jego zwyczajne obowiązki.

Spełnienie oczekiwań

Jeżeli świadczenie pieniężne nazwane w zakładowych przepisach płacowych (albo w umowie o pracę) jest wypłacane pracownikowi systematycznie, w regularnych odstępach czasu, za zwykłe wykonywanie obowiązków służbowych, w oderwaniu od przesłanek nagrody określonych w art. 105 KP, jest ono składnikiem wynagrodzenia za pracę (w szczególności wynagrodzenia urlopowego).

Podsumowanie

1. Nagrody mogą być przyznawane pracownikowi jedynie za ponadprzeciętne wykonywanie obowiązków służbowych a nie za „normalnie” wykonywaną pracę. 
2. Ze swej istoty nagrody nie mogą więc dotyczyć wszystkich albo większej liczby pracowników zatrudnionych u danego pracodawcy.
3. Jeżeli „premia uznaniowa”/ nagroda stanowi stały, regularny element wynagrodzenia pracownika, traci swój nadzwyczajny charakter stając się zwykłym składnikiem wynagrodzenia za pracę.