Być może uwierzyć w to równie łatwo, jak w rychłą inwazję kosmitów lub spadek kursu franka poniżej 2 złotych, ale wyniki badań są jednoznaczne – polskie społeczeństwo jest coraz zamożniejsze. O ile jeszcze 6 lat temu liczba zamożnych Polaków nie przekraczała 500 tys. , to obecnie mamy ich ponad 850 tysięcy, zaś wedle prognoz analityków finansowych – do 2016 roku ich liczba przekroczy milion. Gwoli wyjaśnienia – zamożny Polak to taki, który zarabia ponad 85 tysięcy brutto rocznie i płaci najwyższą stawkę podatku dochodowego.

Z prostego rachunku wynika, że przepustką do grona zamożnych jest dochód miesięczny powyżej 7 tys. zł brutto. Owszem, to niemal dwukrotnie więcej, niż średnia krajowa, ale… mniej niż średnia europejska. Przy klasyfikacji jako zamożny liczy się jednak nie tyle nominalna kwota dochodów, co siła nabywcza zarobków i zdolność finansowa (czyli m.in. wiarygodność kredytowa). Do tego mówimy o dochodzie per capita – aby być uznanym za zamożnego singla, należy osiągać dochód netto na poziomie 5 tys. , dla gospodarstw dwu – i więcej osobowych poziom „zamożny” zaczyna się od dochodu 7 tys. netto na gospodarstwo domowe. Kryterium to i tak jest mocno nieprecyzyjne – inna jest zdolność finansowa rodziny „dwa plus jeden” czy „dwa plus dwa” , osiągającej dochód na gospodarstwo domowe 7 tys. netto, inna w przypadku gospodarstwa 5, 6 czy 7 osobowego. Dlatego bardziej ostrożni analitycy szacują liczbę „zamożnych” Polaków na 650 – 700 tys. Czyli jakieś 2-3 procent populacji dorosłych obywateli. Jest jeszcze wąskie grono „bardzo zamożnych” , z dochodami w przedziale 10 – 20 tys. zł brutto miesięcznie oraz jeszcze węższe grono „bogatych” – to ci z dochodem powyżej 20 tys. miesięcznie. Aby wejść do „elity elit” – czyli bardzo bogatych vel milionerów, należy dodatkowo posiadać aktywa o wartości przekraczającej milion złotych. A jeszcze lepiej – dolarów.

Jaki jest portret zamożnego Polaka? To osoba w wieku 30 – 50 lat, z wyższym wykształceniem. Pracuje na stanowisku menedżerskim lub wysoce specjalistycznym w przedsiębiorstwie, sam jest jednoosobowym, małym lub średnim przedsiębiorcą, przedstawicielem wolnego zawodu lub zajmuje wyższe stanowisko urzędnicze. Bywa, że łączy etat z działalnością gospodarczą, często w spółce z inny „zamożnym”. Ma własne mieszkanie o powierzchni ok. 70m² lub dom w zabudowie szeregowej, rzadziej jednorodzinny lub duży apartament (zazwyczaj zakupiony na kredyt). W gospodarstwie domowym jeden samochód na dorosłego, pracującego członka gospodarstwa, zwykle średniej klasy 2 – 4 letni, nowy kompaktowy lub kilkuletni klasy wyższej. Posiada co najmniej jeden komputer (stacjonarny lub laptop), telefon komórkowy i stały dostęp do Internetu. Pełne wyposażenie RTV i AGD, zazwyczaj średniej lub dobrej jakości. Z dóbr luksusowych nabywa te o w miarę trwałej wartości – zegarki, biżuterię. Rzadziej pozwala sobie na dzieła sztuki. Z reguły jest dość dobrze ubrany, bez większych ekstrawagancji. Sporo wydaje na usługi, uprawia sport, korzysta z rozrywek. Co najmniej raz w roku wyjeżdża na wakacje, w kraju lub za granicą. Nadwyżki kapitału w miarę możliwości inwestuje – najczęściej w lokaty, rzadziej w fundusze akcji lub inne instrumenty finansowe czy waluty.