W dniu 5 maja 2016 r. w Dzienniku Urzędowym UE został opublikowany oficjalny tekst Rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady z 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych zwanego inaczej „RODO”.

Państwa członkowskie będą zobowiązane do jego stosowania od 25 maja 2018 r. Oznacza to, że poszczególne państwa UE mają ponad rok na dostosowanie swoich standardów do wymogów RODO, co niewątpliwie jest procesem długotrwałym i wymagającym podjęcia wielu działań.

Cel- ujednolicenie

Należy zauważyć, że prawodawca europejski nie bez powodu zdecydował się na przeprowadzenie reformy systemu danych osobowych za pomocą rozporządzenia, a nie tak jak to miało miejsce dotychczas za pomocą dyrektywy. Zabieg ten miał charakter intencjonalny, gdyż rozporządzenie jako akt o zasięgu ogólnym wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowany przez wszystkie państwa członkowskie. Uregulowanie kwestii ochrony danych osobowych w rozporządzeniu miało na celu ujednolicenie przepisów w tym zakresie na terenie całej Unii. Przeprowadzenie reformy było nieodzowne z uwagi na to, że w chwili obecnej regulacje państw członkowskich w zakresie ochrony danych osobowych, często w znacznym stopniu różnią się od siebie, co utrudnia funkcjonowanie rynku wewnętrznego.

Elastyczne regulacje?

Bezpośrednie stosowanie rozporządzenia nie oznacza jednak, że państwa członkowskie pozbawione są jakiejkolwiek autonomii w procesie wdrażania w życie wytycznych i zasad ustanowionych w RODO. Nie wszystkie przepisy RODO mają bowiem charakter obligatoryjny. Przykładem takiej elastycznej regulacji jest art. 88 ust. 1 RODO stanowiący o tym, że państwa członkowskie mogą zawrzeć w swoich przepisach lub w porozumieniach zbiorowych bardziej szczegółowe przepisy mające zapewnić ochronę praw i wolności w przypadku przetwarzania danych osobowych pracowników w związku z zatrudnieniem, w szczególności do celów rekrutacji, wykonania umowy o pracę, w tym wykonania obowiązków określonych przepisami lub porozumieniami zbiorowymi, zarządzania, planowania i organizacji pracy, równości i różnorodności w miejscu pracy, bezpieczeństwa i higieny pracy, ochrony własności pracodawcy lub klienta oraz do celów indywidualnego lub zbiorowego wykonywania praw i korzystania ze świadczeń związanych z zatrudnieniem, a także do celów zakończenia stosunku pracy.

Regulacja ta stanowi furtkę do wprowadzenia odrębnych, bardziej szczegółowych przepisów dotyczących ochrony danych pracowniczych. Wprowadzenie tych przepisów wiązać się będzie z nowelizacją art. 22¹ Kodeksu pracy, który na chwilę obecną bardzo wąsko określa zakres danych jakich pracodawca może domagać się od kandydata do pracy, czy samego pracownika, co niejednokrotnie prowadzi do problemów z jego stosowaniem w praktyce.

Tymczasem w Polsce

Przepisy przyjęte przez polskiego ustawodawcę powinny zawierać odpowiednie i szczegółowe środki zapewniające pracownikowi poszanowanie jego godności, prawnie uzasadnionych interesów i praw podstawowych, w szczególności pod względem przejrzystości przetwarzania, przekazywania danych osobowych w ramach grupy przedsiębiorstw lub grupy przedsię­biorców prowadzących wspólną działalność gospodarczą oraz systemów monitorujących w miejscu pracy. Do dnia 25 maja 2018 r. będziemy zobligowani do zawiadomienia Komisji o przyjętych przepisach, a następnie niezwłocznie o każdej ich zmianie.

...

Na chwilę obecną Ministerstwo Cyfryzacji, które jest odpowiedzialne za przeprowadzenie procesu przygotowawczego do stosowania RODO w Polsce nie opublikowało jeszcze oficjalnego projektu przepisów wprowadzających szczególne regulacje na podstawie art. 88 ust. 1 RODO.