Ponad 65% pracowników deklaruje, że nie boi się utraty pracy. Jednocześnie ponad 80% pracodawców twierdzi, że nie planuje zwolnień, zaś ponad 20% - że wręcz przeciwnie, planuje zwiększać zatrudnienie. O redukcjach etatów myśli zaledwie 5% pracodawców.

Utraty pracy obawia się jedynie co piąty zatrudniony na umowie o pracę. Większe obawy maja świadczący pracę na podstawie umów zlecenia i o dzieło – tu obawy o sytuację zawodową ma 45% zatrudnionych. Na te zaskakująco optymistyczne (jak do tej pory, zazwyczaj dominowały obawy o pracę niezależnie od rodzaju umowy) wyniki badań Barometru Rynku Pracy niewątpliwie wpływają doniesienia tak z rynku pracy, gdzie stopa bezrobocia jest najniższa od „kryzysowego” 2008 roku, jak prognozy gospodarcze, zakładające powolny wprawdzie, lecz zaskakująco stabilny wzrost gospodarczy w 2015 roku. Dodatkowo – coraz mniej obawiamy się zmian pracy. Ponad połowa zatrudnionych deklaruje, że znalezienie nowej pracy zajęłoby im mniej niż 3 miesiące, zaś 25% poważnie myśli o niewymuszonej zagrożeniem redukcji zmianie pracy na lepszą. Najlepiej sytuacja na rynku pracy wygląda w Wielkopolsce i na Dolnym Śląsku, gdzie poziom bezrobocia plasuje się mocno poniżej średniej krajowej – ok. 5% przy prognozowanej na 2015 rok średniej poniżej 10%. Najgorzej – na wschodzie Polski.

Rynek pracy widocznie się zmienia – już w tej chwili gołym okiem widać, że z „brutalnego” rynku pracodawcy, Pana i Władcy, którego łaskawe skinienie ręką upragnioną pracę dawało i równie łatwo łaski tej mogło biednego wasala pozbawić, staje się „partnerskim” rynkiem relacyjnym pracownika i pracodawcy. Pracownicy nie boją się utraty pracy, a jeśli deklarują chęć zmiany – to wyłącznie na lepszą lub w razie braku perspektyw rozwoju osobistego czy finansowego. I, jak wynika z badań rozwoju karier pracowników porzucających dotychczasowe miejsca pracy – nie są to deklaracje na miarę Stefka Burczymuchy.