Przybywa miejsc pracy. Wedle ostatnich raportów, pracuje w Polsce 16 mln osób – to rekord ostatnich lat, wynik najwyższy od początku okresu transformacji gospodarczej. Lepiej było tylko w PRL-u, gdzie niemal wszyscy pracowali, za to nie było z tej pracy nie tylko kołaczy. A w kolejnych latach, wedle ekspertów rynku pracy, zatrudnienie ma rosnąć, by w 2016 roku osiągnąć 16,5 mln, co oznaczać będzie, że w ciągu najbliższych dwóch lat przybędzie nam niemal 500 tys. nowych pracowników.

Poziom bezrobocia niestety wciąż jest relatywnie wysoki, choć coraz więcej osób znajduje pracę. Niekoniecznie poprzez urzędy – wzrost zatrudnienia jest zasługą również agencji pracy tymczasowej i coraz większego zainteresowania alternatywnymi wobec etatu formami zatrudnienia – samozatrudnienia, umów zlecenie czy o dzieło, które jeszcze niedawno traktowane były co najmniej z rezerwą.

„Ja co nigdy nie czytam, a przynajmniej mało, wiem, że tak jest najlepiej, jak dawniej bywało” – słowa włożone przez Niemcewicza w usta Gadulskiego doskonale oddają wciąż obecny w naszym społeczeństwie stosunek do zmian. Niestety – do czytania również. Ale i do pracy. Tak jak dawniej – czyli etat, 30 lat w jednym zakładzie i „czy się stoi, czy się leży" tysiąc złotych się należy. A w razie bezrobocia – pośredniak albo zasiłek. Przez konserwatyzm godny designerów Jaguara jak pies do jeża podchodziliśmy do alternatywnych form zatrudnienia, które dopiero od niedawna coraz lepiej wpisują się w nasz rynek pracy. I słusznie. Bo konserwatyzm naprawdę dobrze sprawdza się jako oparta na konserwach doktryna żywieniowa na biwaku. A i to nie za długo.