Skrajna miłość do bliskiej osoby jest ograniczeniem zarówno dla niej jak i blokadą do rozwoju własnego potencjału. Czyni z człowieka niewolnika. Każda przesada spowoduje bowiem problemy, szkody fizyczne jak i psychiczne. Tak samo „nazbyt wielka miłość do pracy” - objawiająca się skrajnością w nadmiernej realizacji zadań zawodowych, nigdy nie przynosi pełnej satysfakcji pracownikowi ani też wbrew pozorom nie daje pracodawcy w pełni efektywnego pracownika.
Niewinne początki?!
Regularne nadgodziny spędzane w firmie, brak czasu dla rodziny i przyjaciół, brak czasu na rozwój zainteresowań, wszystko kosztem nieustannego dążenia do perfekcji w pracy zawodowej.Czy masz to poczucie, że ciągle jest coś do zrealizowania w firmie i nie może poczekać? Nieustannie towarzyszy Ci świadomość, która nie dopuszcza, że w pracy może dziać się coś bez twojej kontroli? No i to dziwne poczucie, że twoja ciągła obecność jest wręcz konieczna.
Zastanów się…
Przekładasz w nieskończoność urlop? Zawsze jesteś niezadowolony z efektów pracy? Zauważasz u siebie monotematyczność w rozmowach z bliskimi skierowaną na tory zawodowe? Takie zachowania i odczucia są nieodzowne w życiu pracoholika. A kiedy moment regeneracji sił? Kiedy odpoczynek? Gdzie czas dla rodziny i przyjaciół? Czas, by ciężko zapracowane pieniądze móc wydać, na to by zregenerować strudzony umysł i zmęczone ciało? Pracoholik całym sobą krzyczy, że odpoczynek to bezproduktywna strata czasu, a on sam musi zawsze żyć na pełnych obrotach.
Pracowitość czy pracoholizm- przekroczyłeś już granicę?
Pracowitość jest atrybutem ludzi pracujących chętnie, dużo, z ogromną pasją i zaangażowaniem. Cechy te w dużej mierze też opisują pracoholików. Skąd więc wiemy, że mamy do czynienia z osobą uzależnioną? Kiedy warto zastanowić się, czy pracowitość to już pracoholizm?
1.Nieustannie jesteś zajęty, pracę wykonujesz w pośpiechu – osoba uzależniona od pracy wykonuje zwykle kilka czynności równocześnie;
2.Odczuwasz bardzo silną potrzebę kontroli – pracoholik zaczyna nadzorować pracę innych, ufa tylko i wyłącznie swoim umiejętnościom i rzetelności;
3.Jesteś perfekcjonistą- stawiasz sobie wysoko poprzeczki i oczekujesz perfekcyjnych osiągnięć, a coraz częściej towarzyszy Ci poczucie porażki;
4.Masz trudności w relacjach interpersonalnych – wyróżnia się dwie przyczyny tych problemów: pierwszą jest przedkładanie pracy nad kontakty z innymi, drugą natomiast dystansowanie się od innych, traktując podtrzymywanie relacji jako stratę czasu, który mógłby zostać przeznaczony na pracę. Obie z tych przyczyn mają związek z nasileniem uzależnienia;
5.Czujesz, że praca Cię pochłania – nadmiar obowiązków powoduje spadek energii i załamanie psychiczne, a także spadek kontroli nad własnym zachowaniem, którego objawem jest np. „padanie ze zmęczenia”, zasypianie w ubraniu;
6.Nie potrafisz się zrelaksować – wiąże się to z ciągłym myśleniem o pracy i poczuciem winy, kiedy się jej nie wykonuje;
7.Tracisz wątek w trakcie rozmowy – myśli osoby uzależnionej pochłonięte są pracą, dlatego umykają jej uwadze informacje, które nie mają z tą pracą związku;
8.Stajesz się niecierpliwy – czas dla pracoholika ma największą wartość. W sytuacji wymagającej czekania (np. kolejka w sklepie, korek uliczny itp.) u osoby uzależnionej wzrasta napięcie i zdenerwowanie. Często pojawiają się również bóle głowy i placów, wzrost ciśnienia i zmęczenie;
9.Twoje poczucie własnej wartości jest niestabilne – poczucie własnej wartości pracoholika jest bardzo wysokie kiedy odnosi on sukcesy i bardzo niskie, kiedy doświadcza porażki;
10.Zaniedbujesz siebie – uzależnienie od pracy sprawia, że człowiek przestaje dbać o swoje odżywianie i wypoczynek. Prowadzi to w konsekwencji do zaburzeń psychosomatycznych.
Twój organizm krzyczy
Konsekwencje pracoholizmu mogą być bardzo poważne i groźne dla naszego organizmu: depresja, przewlekłe zmęczenie, wyniszczenie organizmu, sięganie po alkohol i inne używki.W skrajnych przypadkach może to być nawet karoshi, czyli śmierć z przepracowania, której przypadki odnotowują japońscy lekarze. Zwracają uwagę, że ich zapracowani, z pozoru zdrowi rodacy umierają nagle na urlopie, kiedy to zostają zmuszeni do zmiany dotychczasowego trybu życia.
Co dalej?
Osoba uzależniona od pracy wymaga psychoterapii. Pracoholik będzie w stanie przywrócić równowagę pomiędzy życiem zawodowym a rodzinnym tylko wtedy, gdy uświadomi sobie negatywne skutki pracoholizmu. Proces leczenia jest długotrwały i wymaga zaangażowania ze strony zainteresowanego. Wiele firm celem przeciwdziałania wypaleniu zawodowemu, jak i pracoholizmowi, wprowadza politykę work-life balance. Ma to na celu zaprowadzenie równowagi między życiem zawodowym i prywatnym.
…
Każdy pracoholik winien sobie uświadomić coś niezwykle ważnego, że pracuje aby żyć, a nie żyje żeby pracować.
