Kolor ma w sobie ogromną moc, choć nie wszyscy ją doceniają. Bo przecież ładnemu we wszystkim ładnie, bo wygląd nie jest najważniejszy, bo "nie szata". Tak, ale "Jak cię widzą, tak cię piszą", a efekt pierwszego wrażenia – niemal nieodwracalny. Niemal, bo czasem dostajemy drugą szansę, choć w kontekście pracy dzieje się to bardzo rzadko, żeby nie powiedzieć nigdy. Dlatego właśnie warto zdać sobie sprawę ze znaczenia poszczególnych elementów wizerunku, by świadomie zadbać o ich jakość. 

Kolor prawdę ci powie 

Kolor jest pierwszą rzeczą jaką rejestruje nasz mózg w kontakcie z drugim człowiekiem. Działa w magiczny sposób. Mówi za nas. Nie bez powodu większość polityków, tych bardziej świadomych, widywana jest w błękitnej koszuli, szarym garniturze i czerwonym krawacie. Oni wiedzą...

Kolory wywołują uczucia i emocje. Odzwierciedlają stanowisko i status. Ułatwiają skupienie uwagi lub powodują jej rozproszenie. Śmiało można więc stwierdzić, że umiejętność kolorystycznego komponowania stroju służbowego to jeden z kluczy do biznesowego sukcesu. Stąd też istotne staje się osiągnięcie w tej dziedzinie najwyższego stopnia zaawansowania. 

Na dobór kolorów w wizerunku należy spojrzeć z dwóch perspektyw. Po pierwsze, ze względu na psychologię kolorów, czyli wiedzę o tym, jak barwy działają na naszą podświadomość oraz jaki mają wpływ na to, jak postrzegamy innych. A po drugie, kolory powinny harmonizować z naszą urodą. 

Profesjonalny niebieski, sympatyczny brąz... 

Kolory od najdawniejszych czasów miały określone znaczenie w komunikacji społecznej, symbolizowały emocje i miały na nie wpływ. Na podstawie preferowanych w ubiorze barw można nie tylko rozpoznawać ludzkie typy czy nastroje, ale przede wszystkim – kolorów można użyć jako narzędzia oddziaływującego na innych. Kolor może zdecydować o zwiększeniu prestiżu i dystansu, ale może też złagodzić zbyt surowy wygląd osoby.

Wiedza z psychologii kolorów jest bardzo rozległa, dziś chciałabym wspomnieć o najważniejszych jej aspektach. Kolor czarny i biały, a szczególnie ich silnie kontrastujące ze sobą zestawy, budują dystans. Zupełnie odrotnie postrzegamy osoby prezentujące się w brązach i beżach –  wydają się nam ciepłe i sympatyczne. Niebieskości i szarości oraz ich pochodne to synonim profesjonalizmu. Czerwony natomiast jest kolorem, wobec którego nie jesteśmy w stanie przejść obojętnie, zawsze zwraca i skupia uwagę. Od teraz ulubiony zestaw kolorystyczny polityków powinien stać się dla nas bardzo czytelny.

Harmonia w wielu odcieniach – temperatura koloru

Znacznie trudniejszym zadaniem, niż przysposobienie wiedzy z psychologii kolorów, jest dopasowanie ich do urody. Trudniejszym dlatego, że nie zawsze stać nas na pełen obiektywizm w stosunku do nas samych. Pomocne wtedy staje się spotkanie z kolorystą czy stylistą w celu przeprowadzenia analizy kolorystycznej, która nie tylko jest świetną zabawą, ale też unaocznia wszelkie niuanse w doborze kolorów do osoby.

Określeniu typu kolorystycznego ma na celu uwydatnianie walorów urody i/lub zatuszowanie jej mankamentów. Analiza kolorystyczna jest jednym z podstawowych kroków podejmowanych w celu świadomego kreowania wizerunku. Opiera się ona na teorii harmonii barw. Harmonia jest wpisana w ludzką osobowość. Psychika człowieka akceptuje wszystko, co zbudowane jest na jej zasadzie. Profesjonalny, spójny wizerunek to nic innego, jak doskonałe, inaczej mówiąc – harmonijne połączenie kolorów, zgodność jednego koloru z innym lub wieloma innymi kolorami pozwalająca osiągnąć przy tym przyjemną kolorystyczną całość.

Jestem wyznawcą twierdzenia, że każdemu jest dobrze w każdym kolorze, ale zależy w jakim odcieniu. „Kolor, jaki jest, każdy widzi.” – powiada mój mąż. Pozwalam sobie na polemikę. Przecież czerwony może być pomidorowy, koralowy i malinowy, a żółty – słoneczny, cytrynowy... Podobnie jest z każdym innym kolorem, który ma zarówno ciepłe, jak i zimne odcienie. Sedno sprawy tkwi właśnie w temperaturze koloru.

Istnieje kilka podziałów na typy kolorystyczne, ale w rzeczywistości najważniejsze jest, by odpowiedzieć sobie na pytanie, czy lepiej dla nas będzie poruszać się w obrębie ciepłych czy zimnych odcieni. Co to nam daje? Otóż – dobrze dobrany kolor rozświetli twarz, zatuszuje przebarwienia i niedoskonałości cery, a spojrzeniu nada charakteru. Źle dobrany kolor podkreśli dysonans pomiędzy osobą a jej ubiorem, spowoduje, że będziemy wyglądać nijako lub nawet na osoby zmęczone czy chore. Z premedytacją stosuję takie porównania. Kolor ma w sobie niezwykłą moc.

Monochromatycznie czy kontrastowo?

Umiejętność zestawiania kolorów jest warunkiem uzyskania zadowalającego efektu końcowego. Sukces zapewnia cała kompozycja stroju czy w ogóle stylizacji (bo kolor włosów czy pomadki nie są elementami stroju, a jednak mają wpływ na naszą ocenę), a nie pojedynczy detal. Ważne, aby zestawy kolorystyczne wzmacniały pożądany komunikat, a nie osłabiały go. Nie ma dobrych i złych kolorów, wszystkie mogą nam pomóc, trzeba tylko umiejętnie poruszać się w ich gąszczu.

Wyróżniamy dwa rodzaje zestawów kolorystycznych – kontrastowe oraz walorowe. Czym jest kontrast na pewno wszyscy rozumieją. Walor polega na tym, że zestaw jest budowany na bazie jednej barwy, ale o różnym jej natężeniu. Kontrast nie nadaje się dla każdego. Zdecydowanie bardziej bezpieczne jest monochromatyczne łączenie elementów garderoby, które nie zdominuje twarzy i treści, jakie mamy do przekazania.

 ...

Nie bójmy się koloru – od lat powtarzam wszystkim, z którymi pracuję nad ich wizerunkiem.
Z radością obserwuję, kiedy osoby te rozkwitają. Niebagatelne znaczenie mają nawet detale, takie jak: kolor opraw okularowych, pomadki, apaszki czy poszetki. W dobrze dobranych i skomponowanych kolorach nasi odbiorcy – już na płaszczyźnie podświadomej – nie zauważają dysonansu pomiędzy nami a naszym ubiorem, za to doceniają spójność wizerunku. Dobry kolor to inwestycja w siebie. Pokuszę się o stwierdzenie, że kolor to taki as w rękawie każdego, dzięki któremu możemy wygrać pożądany wizerunek, aprobatę otoczenia i dobre samopoczucie.